Onlangs was de tweede sterfdag van mama. Eigenlijk noem ik het liever herinneringsdag, want het is een dag waarop ik stil wil staan bij mooie herinneringen, en niet bij haar sterven. En dat deden we. Samen met mijn vader en zusje worden we steeds hechter. Dat is mooi om te zien en het is iets wat ik enorm koester.
De dag na haar sterfdag is voor ons ook een bijzondere dag, dat is de dag dat ze 4 van haar organen heeft afgestaan. De dag waardoor anderen door haar verder kunnen leven. Ik vraag me soms af hoe het met deze mensen is. Of mama nog steeds doorleeft in andere mensen. Het klinkt gek, maar voor ons is het nog steeds een fijne gedachte. Dat probeer ik zo ook over te brengen tijdens gastlessen die ik voor de NTS geef. Vaak doe ik dat samen met Cor, ook vrijwilliger voor de NTS. Cor kan alles vertellen over het ontvangen van een orgaan en ik over de kant van de nabestaanden. Een enorm waardevolle samenwerking waarbij ik erg trots ben dat ik dit samen met hem kan en mag doen voor deze mooie organisatie.”
